Cuma günü hapisten yeni çıktığını söyleyen 40 yaşlarında bir kadın sıkıntıları olduğunu ,daha önce içerdeyken kullandığı ilacı yine kullanmasının uygun olup olmadığını sordu. Kadın konuşurken hep efendim diye hitap ediyordu.
Bir kavga sırasında cinayetten 5,5 yıl hapis cezası almış. Cezasını Ege Bölgesindeki cezaevlerinde dolaşarak tamamlamış. Bir hapishanede uzun süre kalınca ceza bitmezmiş, o yüzden dolaşa dolaşa yatmış. İlk zamanlarda çok dayak yemiş, Manisa’da kendisini banyo lifi örmediği için döven bir koruma memuresini şikayet etmiş ve memure daha önce de çok vukuatlı olduğundan işten el çektirilmiş. Hapse girdiğinde büyük oğlu 6 yaşında, küçük oğlu da yeni yeni emekliyormuş . Çocuklara babaları bakmış. Şimdi araları hiç iyi değilmiş, çocuklar saygı göstermiyor, sen bizim annemiz değilsin diyorlarmış. O da onlara sık sık bağırıyor , sonra da üzülüyormuş. Yeniden hapse girecek olması da hem çocukların hem kendisinin moralini bozmuş. 5,5 yıllık cezası boyunca yediği yemekler için 2500 ytl ödemesi gerekiyormuş. Ödeyecek durumu olmadığından fakir fukara fonuna başvurmuş ama bir sonuç alamamış. Bu durumda 4 ay 10 gün daha yatması gerekiyormuş. İyi halden ötürü 2 ay 10 gün olarak yatacakmış. Hiç olmazsa yazı çocuklarımla geçireyim, gezeriz kaynaşırız diye 100 ytl bulup buluşturup cezasını 4 ay erteletmiş. Yaz sonunda tekrar cezaevine girecekmiş. Daha önce fayda gördüğünü söylediği için kutusunu getirdiği antidepresan Remeron 30mg.’ı tekrar yazdım, yanına anksiyetesi için Xanax 0,5 ekledim. Derdini mülki amirlere anlatırsa belki çözüm bulunabileceğini söyledim. ‘Teşekkür ederim efendim’ diyerek gitti.