gemi barmenliği

Bugün 1921 doğumlu emekli bir gemi barmeni tansiyon ilaçlarını yazdırmak için uğradı. Ne tür gemilerde çalıştığını sordum.
Denizcilik Bankası'na bağlı uzun yol gemilerinde, Ankara ve Samsun feribotlarında çalışmış, bütün dünyayı gezmiş.
‘Ben de o gemilere bindim’ diyecek oldum, benim bindiklerim aynı adı taşıyan yeni gemilermiş.
‘Gemilerde seyahat o zaman çok güzeldi, çok isterdim sizin gibi neşeli, genç bir doktor o nezih ortamı yaşasın, çok hoşunuza giderdi’ dedi.
Gemi barındaki içkilerin de yolculuk fiyatına dahil olup olmadığını sordum. Bilete tam pansiyon yemekler ve çay, kahve dahilmiş, içkiler ekstraymış, ama personelden bir tanıdığın olursa idare ederlermiş.
Gemiciler için söylenen ‘her limanda bir sevgili’ lafının doğru olup olmadığını sordum.
Önce 'Kişisine göre değişir’ dedi, üsteleyince ‘ E oluyordu tabi o zamanlar, güzel zamanlardı, yolcularla münasebetler teşkil oluyordu, bazen inen yolcuyla birlikte biz de inip evine gidiyorduk, hatta gemiyi kaçırıyorduk’ dedi.
‘Nasıl yani, kasıtlı mı kaçırıyordunuz yani? ‘dedim.
‘Evet , mesela Marsilya’da gemiyi kaçırınca 15 gün orada bekliyorsun’ dedi.
‘Cezası yok muydu bunun?’ dedim. Aşırıya kaçmazsan çok cezası yokmuş.
‘Hem kızın evinde kalıyorsun, harcamaları da o karşılıyor, iyi oluyordu’ dedi.