Haftasonu Karaburun yarımadasındaki Karapınar’dan çiftlik çupra aldık. Balıklar temizlenirken çiftlikler ve balıkçılık hakkında epey şey öğrendim:
İlk defa lezzetli bir çiftlik balığı yediğimden bunun nasıl olduğunu sordum.

Bu balıkların geldiği çiftlik kıyıda, ancak derin sudaymış. Adımını attığın yer 17 metreymiş, havuzlar da 25-28 metre arasındaymış, hem de akıntılı soğuk suymuş. Yeni çıkan kıyı yasasıyla artık tüm çiftlikler açığa alınacakmış.Yemlerden de lezzet fark ediyormuş. Balıklar kışın sadece ölmeyecek kadar yem yerlermiş. Bu nedenle kışın hiç kilo artışı olmazmış. Esas kiloyu su sıcaklığı 22 derecenin üzerine çıkınca, yaz aylarında alırlarmış.
Çupranın en lezzetli olduğu aylar da yaz aylarıymış. Balığı sudan çıkardıktan sonra temzilemeden, dolabın ısısını 0 dereceye getirip 4-5 gün nefaseti bozulmadan saklayabilirmişiz.

Aldığımız balıklar havuzdan canlı olarak çıktığından tazeliğinin tadını etkileyip etkilemeyeceğini, bekletilse daha mı iyi olacağını sordum. Biraz sert olurmuş, ama kendisi beğeniyormuş. Çocukluğundan beri balığa çıkarmış, hiç balık taze bekleteyim de yiyeyim dememiş. Zaten ağı biraz geç toplasan balıklar suyun içinde bozulmaya başlarmış.
‘Nasıl yani, ağa yakalanan balıklar ölüyor mu?’ dedim.
Ağa yakalan balıkların %95’i ölürmüş. Canlı çıkan ancak ağ toplanırken o anda yakalanan balıklar olurmuş. Hele palamut çok tez canlı, deli balıkmış, ağa vurduğu anda ölürmüş. ‘Yarımadadan palamut çıkıyor mu?’ diye sordum. Yazın çıkarmış, ama havalar iyi gittiğinden hala tek tük çıkıyormuş.
600 gramlık çupraların kilosuna 9,5 lira ödedik.