klavye üretir, fare tüketir
uzuldum cok.burdada oyle cok buna benzer hikaye varki..amerikaya gocmen olarak gelmis ahiska turkleri....
Oy oy :(
harika bir yazı.bir zamanlar,rus liderlerini ilah gibi gören grupların okuması lazım ilkönce.
Çok üzücü gözlerim doldu okurken ...Parçalanmış aileler çok gördüm yaşadım da ama bu bambaşka geride canından parçayı bırakmak o anne baba için ne kadar zor olmuştur, o şartlarda üztelik.Umarım huzurlu mutlu ve hep birliktedirler artık...
benim bile okurken gözlerim doldu bir bulgaristan göçmeni olarak.
Merhaba,İnanırmısınız benim babamda aynı hikayeye sahip.Tüm ailesini sibiryaya sürmüş stalin babamında.Babam bir arkadaşıyla gelmiş Türkiyeye.Karsa geldiklerinde (1946) (Türkiyede Türkiyede Şapka devrimi yapıldığından) insanların fes sarık yerine şapka taktıklarını görüp EYVAAAHH biz yanlış geldik.Diye 3 gün insanlara kendilerini göstermeden aç susuz kalmışlar.Ahh Ah ne acılar çekilmiş.Rahmetli babam memleketini bir kez daha görebilmek için neler vermezdiki.Maalesef köyü şimdi ermenistanda :(Bana hem babamın anlatıklarını hemde babamı hatırlattınız. :)Sevgiler*
iki damla yaş gelirde akmaz mı?aktı gittikimin ailesinin geçmişinde öyle ya da böyle bir kopuş yok ki...<:(
bakü'de yaşayan biri olarak aynen katılıyorum,biz parçalanmış bir aileyiz..
:( Annenin ve babanın çocuğunu canından bir parçayı bırakması daha doğrusu bırakmak zorunda kalması ne kadar zor. Yüreğim düğümlendi.Yasemin
ne kadar hazin bir hikaye. yıllar sonra birbirlerini görebilmiş olmaları da ne kadar özel ve güzel.
Stalinin söylediklerinin altına imzamı düşünmeden basardım ama bir de yaptıkları var. Toplumu insanın doğasına tamamen aykırı bir şekilde zorla değiştirmeye kalkarsanız dünyanın en iki yüzlü diktatörü olursunuz...
Yanılmamışım.Organik dokulardan ötesine dokunduğunuza göre.'İyi' bir doktorsunuz.
Yorum Gönder
12 yorum:
uzuldum cok.burdada oyle cok buna benzer hikaye varki..amerikaya gocmen olarak gelmis ahiska turkleri....
Oy oy :(
harika bir yazı.bir zamanlar,rus liderlerini ilah gibi gören grupların okuması lazım ilkönce.
Çok üzücü gözlerim doldu okurken ...
Parçalanmış aileler çok gördüm yaşadım da ama bu bambaşka geride canından parçayı bırakmak o anne baba için ne kadar zor olmuştur, o şartlarda üztelik.
Umarım huzurlu mutlu ve hep birliktedirler artık...
benim bile okurken gözlerim doldu bir bulgaristan göçmeni olarak.
Merhaba,
İnanırmısınız benim babamda aynı hikayeye sahip.Tüm ailesini sibiryaya sürmüş stalin babamında.Babam bir arkadaşıyla gelmiş Türkiyeye.Karsa geldiklerinde (1946) (Türkiyede Türkiyede Şapka devrimi yapıldığından) insanların fes sarık yerine şapka taktıklarını görüp EYVAAAHH biz yanlış geldik.Diye 3 gün insanlara kendilerini göstermeden aç susuz kalmışlar.Ahh Ah ne acılar çekilmiş.Rahmetli babam memleketini bir kez daha görebilmek için neler vermezdiki.Maalesef köyü şimdi ermenistanda :(
Bana hem babamın anlatıklarını hemde babamı hatırlattınız. :)
Sevgiler*
iki damla yaş gelirde akmaz mı?
aktı gitti
kimin ailesinin geçmişinde öyle ya da böyle bir kopuş yok ki...
<:(
bakü'de yaşayan biri olarak aynen katılıyorum,biz parçalanmış bir aileyiz..
:( Annenin ve babanın çocuğunu canından bir parçayı bırakması daha doğrusu bırakmak zorunda kalması ne kadar zor. Yüreğim düğümlendi.
Yasemin
ne kadar hazin bir hikaye. yıllar sonra birbirlerini görebilmiş olmaları da ne kadar özel ve güzel.
Stalinin söylediklerinin altına imzamı düşünmeden basardım ama bir de yaptıkları var.
Toplumu insanın doğasına tamamen aykırı bir şekilde zorla değiştirmeye kalkarsanız dünyanın en iki yüzlü diktatörü olursunuz...
Yanılmamışım.
Organik dokulardan ötesine dokunduğunuza göre.
'İyi' bir doktorsunuz.
Yorum Gönder