Salı, Nisan 17, 2007

yaşlılık

Bugün öksürük yakınması ile komşusuyla birlikte gelen 86 yaşındaki bir amca ‘Şu gördüğün gibiyim, hayatta kimsem yok!’ dedi. Eşi 5 yıl önce vefat etmiş, hiç çocukları olmamış. ‘Çok mutlu hayat yaşadım, ama yalnızlık çok zor’ dedi.
‘Nasıl bakıyorsun kendine?’ dedim.

Yemekleri kendi yapıyormuş, ‘Geçen gün biraz yağlı kavurma yaptım hemen rahatsız etti’ dedi. Çamaşırlarını da komşular yıkıyormuş ‘Allah razı olsun komşular olmasa ne yaparım’ dedi. Yanında gelen komşusu bey de ‘Ben her sabah kapısını çalarım,belki gece rahatsızlanmıştır, bir isteği vardır diye’ diye ekledi.

Vaktini nasıl geçirdiğini sordum. 'Karşıda bakkal var, sandalye koyuyorlar, onun önünde oturuyorum, televizyon seyrediyorum’ dedi. 'Evlenmeyi düşünmez misin?’ diye sordum. Amcayı getiren komşusu da destekledi fikrimi.
‘Aslında iyi olur ama bu saatten sonra ben başkasına alışamam. Komşular birisini buldular, önce evimi üstüne yaptırmayı şart koştu, ben de kabul etmedim. Öldükten sonra ev maaş hepsini alsın ama niye şimdiden evimi vereyim’ dedi.

Muayenesinde akciğer enfeksiyonu dışında bir hastalığı olmadığından ölümün kendisine uzak olduğunu, bu nedenle kendisine uygun, birbirlerine destek olacakları bir hanımla evlenmesinin iyi bir fikir olalabileceğini söyledim.
Pitoxil 400 mg1x1 tb yazdım ve uygun bir eş adayı bulmak için mahalleyi iyi tanıyan başhemşireye yönlendirdim.

Bugün meslekte 15. yılımı doldurdum.

21 yorum:

Adsız dedi ki...

tebrik ederim bora bey daha nice nice yıllara,siz iyi bir doktor iyi bir gözlemcisiniz...

funda

fulden dedi ki...

tebrik ederim.uzun zamandır takip ediyorum blogunuzu.temennim tıp ordusunun tüm neferlerinin sizin gibi hastalarıyla ilgilenmeleri, kötü davranmamaları.
yaşlı amcamızın dediği gibi yalnızlık çok zor.allah kimseyi yalnız bırakmasın.

sevgilikeNdim dedi ki...

yalnızlık niye bu kadar zor olmak zorunda? özellikle yalnız yaşlanan insanlara çok üzülüyorum.

EKMEKÇİKIZ dedi ki...

Sanırım, en az bir onbeş yıl daha aynı enerjiyle mesleğinizi yaparsınız. Sonrasında, keyifli bir emeklilik geçirmeniz dileğiyle...

Adsız dedi ki...

nice yıllara ,tebrik ederim.

Adsız dedi ki...

Nice, nice yillara!

Bizim butuk halamiz var, 97 yasinda. Tek basina yasiyor. Uc yil oncesine kadar otomobil kullaniyordu. Haftada bir gidiyoruz. Ben ve Brian'dan baska kimsesi yok bu sehirde. Persembeleri kuafore gider.

36 yasindayken kocasini sokakta oldurmusler. Sonra kendisini ve iki cocugunu toplama kampina yollamislar. Cocuklar canli cikamamislar. Sonra kaca kaca Amerika'ya gelmis. Cocuk hemsiresiymis.

Ben neden hayattayim, bilmiyorum diyor. SIkI bir ateisttir. :o)

www.elifsavas.com/blog

Adsız dedi ki...

Tebrik ederim, nice senelere. Sizin gibi en az bir doktor olduğunu bilmek yüreğime su serpiyor.

Adsız dedi ki...

Blogunuzu uzun zamandır okuyorum. Bana yaşama sevinci veriyor. Bugün ilk kez bir yorum yazmak istedim: mesleğinizdeki 15. yılınızı kutlamak için :)
Nilay.

Devletsah dedi ki...

15. yılınızı tebrik ederim. İnanın o kadar göstermiyorsunuz. Umarım hiç yalnız kalmazsınız.

ssbb dedi ki...

Böyle güzel sözler insanın hoşuna gidiyor, motive ediyor, tüm yorum bırakanlara teşekkür ederim.
Meslektaşlarım konusundaki umutsuz yargılara katılmıyorum. Benden çok daha özveriyle çalışan, kat be kat bilgili doktorlar olduğuna eminim. Onlar işin edebiyatını yapmadıklarından gölgede kalıyorlar.

Adsız dedi ki...

Mesleğinizde 15. yılınızı tebrik ederim. Gülseren

sumuklubocek dedi ki...

Can-i gonulden tebrik ederim; kutlu olsun!
Ne guzel bu kadar yili kutlayip, severek bir isi yapabilmek...

gaia dedi ki...

tebrik ederim öncelikle, rutine düşmeden uzun zaman çalışabilmek aslında gerçek kahramanlık. blog/yazı hayatınızın da uzun sürmesi dileğiyle...

Öz dedi ki...

nice yıllara!!!!:)

Aslı Cin dedi ki...

Öncelikle tebrik ederim.

Ve hastanızı malum sebeple başhemşireye göndermeniz harikaydı :)))

Swayline dedi ki...

Çok tebrik ederim, nice nice yıllara...

Filiz Morkoç dedi ki...

İşin edebiyatını yapan doktorlarla ilgili yorumunuz güldürdü beni.. Hem de kendimi iğrenç hissettiğim böyle bir günde, iğrenç plastik klavye tıkırtıları arasında:-) Çok yaşayın, daha nice 15 seneler görün inşallah.. Ama işin edebiyatını da boşlamayın bu arada tabi.. Benim de kardeşim doktor, ne şartlarda yaşadığınızı iyi biliyoruz. Sevgiler.Filiz.

Adsız dedi ki...

Ben de meslekteki 15.yılınızı tebrik ederim.

Adsız dedi ki...

Maşallah, demek 15 yıl... Dile kolay valla.. Ben daha ikinci sınıfta okuyan bir hekim adayı olarak imrendim durumunuza.. Darısı bizim başımıza..

Bir de edebiyatı es geçmemek lâzım her ne kadar babam edebiyatla bu kadar iştigâl olmamı istemese de :)

Ayrıca iyi tatiller, huzurlu günler ;)

Saygılarımla..

cesur kedi dedi ki...

NICE NICE 15 YILLARA INSALLAH BORA BEY :))
Ya amca da esinin ustune gul koklamak istememistir, islerini yaptirmak icin bi gundelikciyi onbesgunde bir getirseler yeter..

tarkan ikizler dedi ki...

başarı ve sağlık dolu nice 15 yıllar...