Perşembe, Şubat 05, 2009

7 Ağustos 1964





Bugün kan tahlili için başvuran bir hastanın kaydını yaparken doğum yerinin Baf olduğunu görünce
“Kıbrıslısınız” dedim
“Evet, şimdi Güney Kıbrıs’ta kalan Baf’ta doğdum, büyüdüm” dedi
“Kıbrıs olaylarında orada mıydınız?” diye sordum
“Evet, öncesinde İstanbul’da üniversite okuyordum. 1963 te binbaşı ve alesi öldürülünce Genelkurmay'a başvurduk, bizi adaya gönderin, halkımızı savunmak istiyoruz dedik. Bize bugünşerde meşhur olan Zir Vadisi’nde 1 ay eğitim verdiler. Pusu kurma, silah, tahrip kalıbı kullanma herşeyi öğretiler. Başımızdaki subay ‘Biz bu eğitimi aslında 1 yılda veriyoruz, size sıkıştırılmış program uyguladık’ dedi.


Sonra adaya çıktık, bir sene savaştık. Biz 300’ü üniversite öğrencisi, kalanı sivil 615 kişi idik. Erenköy'de karşımızda 12 bin kişilik Rum Ordusu vardı. Karşı tarafa 2000 kişi zayiat verdirdik, biz 18 kişi kaybettik. Sonra 10 000 kişilik başka bir zırhlı birlik geldi, tam hepimizi ezeceklerdi, O zamanki Hava Kuvvetleri Komutanı İrfan Tansel’in meclis kararı olmadan inisiyatif kullanması ile uçaklar geldi, bizi kurtardı.
Cengiz Topel de o sırada şehit oldu.



O yüzden biz 7 Ağustos 1964 ü doğum günümüz saydık. Karşımızdaki rumlar bizi çok kalabalık sanıyorlarmış, sonradan konuştuğum biri biz sizin o kadar adam olduğunuzu bilsek idrarla, tükürükle boğardık’ dedi " dedi.

Cengiz Topel'in fotoğrafları ve olay hakkında ayrıntılı bilgi bu sitede

5 yorum:

Adsız dedi ki...

Rumların Türkler'i bu kadar kalabalık sanmasının ve bir türlü saldırıya geçemeyişinin bir nedeni de o sırada büyük güçlüklerle yayın yapmaya çalışan TRT'nin olay yerindeki gazetecisinin kıvrak zekâsıdır.

Ben bu kritik olayın hikayesini 5-6 yıl önce o gazeteciden bizzat dinledim, fakat burada anlatmayayım. Zaten bilen biliyordur, bilmeyen de benim yarım yamalak anlatmamdan öğrenmesin mümkünse :)

Adsız dedi ki...

İnsanın canını nasıl yakıyor hatırladıkça bunlar. Sabancı kültürde sergi vardı bilmiyorum gezme fırsatınız oldu mu? Baktıkça ağladım ama ne fayda.
İnsan iflah olmaz bir varlık, ne kadar acı olursa olsun vazgeçmiyor tekrar tekrar yaşatmaktan birbirinin aynı yanlışları.
nedir paylaşılamayan birde anlamı olsa diyeceğim ama yaşamdan daha kıymetli birşey var mı ki herhangi başka birşey daha anlamlı olsun
şimal

babycakes dedi ki...

Ben aslen izmitliyim. kocaelinde cengiz topel havaalanı vardır. Bu yazınızı okuduktan sonra kendimden daha önce neden Cengiz Topel hakkında daha çok şey merak edip öğrenmediğim için utandım doğrusu... Şehitlerimize Allahtan rahmet, kalan canım ülkem vatandaşlarına da akıl fikir vicdan biraz duyarlılık ve 3 kuruş için memleketlerini satmamalarını diliyorum

miso dedi ki...

Bakın bunu okuyunca çok duygulandım. Benim babam da aynı şekilde öğrenciyken aynı yerde bulunmuş. Şimdi 69 yaşında. Pek anlatmaz ama anlattığı zaman da göz yaşlarımıza hakim olamayız.

Bir de babamla meslektaşsınız :)

sevgiler

MAVİ UMUT dedi ki...

Harika..bunu bilmiyordum. Kimbilir bilmediğimiz daha ne mücizeler yaratan insanlarımız öykülerimiz var. Hepsine sonsuz saygılar..