Bugün soğuk algınlığı yakınmaları ile, fakat oldukça endişeli başvuran 30 yaşında bir psikolog muayeneye başlamadan önce
"Benim geçmişimde geçirdiğim bir lösemi var da" dedi.
"Kaç yaşında geçirdiniz?" diye sordum
"10 yaşımdaydım, tedavi oldum" dedi
Asistanığım sırasında pek çok lösemili çocuğun tedavisini üstlendiğimden o zamanki duygularını, düşüncelerini merak ettim,
"Neler yaşadınız?"diye sordum
"İlk başta çok korktum tabii, çünkü bu hastalığı sadece Türk filmlerinden biliyordum. Filmlerde çocuklar hep lösemi olup ölürlerdi.
Bir de bana konulan tanıyı ailecek ilk kez vizit sırasında asistan beni hocaya sunarken duyduk , o da çok sarstı. Daha önce herhalde şüpheleniyorlardı ama kesin tanı olmadığınan bize birşey söylememişlerdi.
Daha sonra tanı kesinleşince beni Dokuz Eylül Tıp Fakültesi'ne sevk ettiler. Oradaki doktorum bizi karşısına alıp anlatınca korkum geçti. Belki de bu yüzden Psikoloji okumayı seçtim" dedi
"Hastaneye neden başvurmuştunuz?" dedim
"Dişim çürümüştü, çekilecekti. Diş doktorunun istediği kan tahlilinde rastlantı eseri çıktı, erken safhadaymış" dedi
Gülerek: "Demek ki dişleri fırçalamak her zaman da faydalı değilmiş" dedim ve soğuk algınlığı için Parasetamol tb 3x1 yazdım , 3 gün istirahat verdim.
Fotoğraflar maddi durumu yetersiz lösemili çocuklara destek olmak için kurulmuş olan Lösev'in aktivitelerinden
Kayıtlar
2 yorum:
Blogunuzla yeni tanıştım. Geçmişe doğru okuyorum. Ne güzel düşünmüş ve paylaşmışsınız. Artık daimi takipçinizim. Kendinize iyi bakın...
ya beni en çok etkileyen, üzen hastalıktır bu lösemi. ya hepsi etkiliyor, etkilemez mi ama özellikle çocuklarda görünce "yavrummm" diyip bağrıma basmak istiyorum. annesini bir süre dinlendirip çocukla vakit geçirmek, onun iyileşeceğine dair inancını kuvvetlendirmek ya da bir süreliğine herşeyi unutmasını sağlamak istiyorum ..henüz yapmışlığım yok ama.
annelere güç ve sabır diliyorum, herşey yoluna girecek, unutacaksınız bu yorgunlukları mutluluklarla..
Yorum Gönder